lunes, 28 de mayo de 2012

Antoni Gaudí Cornet. A Sagrada Familia.

Antoni Gaudí Cornet nado en Reus ou en Riudoms (Cataluña) o 25 de xuño de 1852 e finado en Barcelona, o 10 de xuño de 1926, foi un arquitecto catalán. Pódese dicir que foi un dos máis importantes e orixinais arquitectos da historia. O seu estilo, moi complexo de clasificar, pódese definir como unha mestura entre o Art Nouveau (modernismo) e o Neogótico, aínda que elementos cubistas e surrealistas en xeral atópanse nalgunhas das súas obras. Católico confeso, moi reservado e profundamente catalanista, morreu despois de ser atropelado por un tranvía na cidade de Barcelona, lugar onde se atopaba a traballar na súa derradeira obra, o Templo expiatorio da Sagrada Familia


A Sagrada Familia:

O Templo Expiatorio da Sagrada Familia (en catalán Tempero Expiatori de la Sagrada Família), coñecido simplemente como a Sagrada Familia (Sagrada Família), é unha gran basílica católica de Barcelona (España), deseñada polo arquitecto catalán Antoni Gaudí. Iniciada en 1882, aínda está en construción (maio de 2012). É a obra mestra de Gaudí, e o máximo expoñente da arquitectura modernista catalá. Segundo datos de 2011, é o terceiro monumento máis visitado de España (con 2,3 millóns de visitantes), tras a Alhambra de Granada (3 millóns) e o Museo do Prado (2,9). 1
A construción comezou en estilo neogótico, pero, ao asumir o proxecto Gaudí en 1883, foi completamente reformulado. Segundo o seu proceder habitual, a partir de bosquexos xerais do edificio improvisou a construción a medida que avanzaba. Fíxose cargo con só 31 anos, dedicándolle o resto da súa vida, os últimos quince en exclusiva.
Unha das súas ideas máis innovadoras foi o deseño das elevadas torres cónicas circulares que sobresaen apuntadas sobre os portais, estreitando coa altura. Proxectounas cunha torsión parabólica dando unha tendencia ascendente a toda a fachada, favorecida por multitude de ventás que perforan a torre seguindo formas espirales.2
O templo, cando estea rematado, dispoñerá de 18 torres: catro en cada unha das tres entradas-portais e, a xeito de cúpulas, dispoñerase un sistema de seis torres, coa torre ciborio central, dedicada a Xesús, de 170 metros de altura, outras catro arredor desta, dedicadas aos evanxelistas, e un segundo ciborio dedicado á Virxe. O interior estará formado por innovadoras columnas arborescentes inclinadas e bóvedas baseadas en hiperboloides e paraboloides buscando a forma óptima da catenaria.
En 1926 morreu Gaudí; só se construíra unha torre. Do proxecto do edificio só se conservaban planos e un modelo en xeso que resultou moi danado durante a Guerra Civil española.3 Desde entón proseguiron as obras:
actualmente están rematados os portais do Nacemento e da Paixón, e iniciouse o da Gloria, e están en execución as bóvedas interiores. A obra que realizou Gaudí, é dicir, a fachada do Nacemento e a cripta, foi incluída pola Unesco no ano 2005 no Sitio do Patrimonio mundial «Obras de Antoni Gaudí». É ademais, dende 2007, un dos 12 Tesouros de España.4
O Templo foi consagrado e declarado Basílica menor o 7 de novembro de 2010 polo papa Benedicto XVI.5.